라틴어 문장 검색

Itaque, ubi amari ructus cum dolore et gravitate praecordiorum sunt, ad hunc protinus confugiendum est.
(켈수스, 의학에 관하여, A. Cornelii Celsi Artium Liber Sextus Idem Medicinae Primus., III Observationes circa corporum genera, aetates, et tempora anni. 20:1)
Si haec crassa carunculas quasdam exiguas quasi capillos habet, aut si bullat, et male olet, et interdum quasi arenam, interdum quasi sanguinem trahit, dolent autem coxae, quaeque inter has superque pubem sunt, et accedunt frequentes ructus, interdum vomitus biliosus, extremaeque partes frigescunt, urinae crebra cupiditas, sed magna difficultas est, et quod inde excretum est, aquae simile, vel rufum, vel pallidum est, paulum tamen in eo levamenti est, alvus vero cum multo spiritu redditur, utique in renibus vitium est.
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VII Ex quibus notis singula morborum genera cognoscuntur. 12:1)
Sed si coacuit intus cibus, aut computruit, quorum utrumlibet ructus ostendit, ejiciendus est;
(켈수스, 의학에 관하여, 4권, XII De stomachi morbis. 11:2)
Cruditatis signa sunt crebri ructus ac ventris sonitus, fastidia cibi, nervorum intentio, hebetes oeuli.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 6권, 6장 1:1)
Ergo saepta pudicitia agunt, nullis spectaculorum illecebris, nullis conviviorum irritationibus corruptae.
(코르넬리우스 타키투스, 게르만 족의 기원과 위치, 19장 1:1)
quam ueterem de se persuasionem Vitellius recentibus etiam experimentis auxerat, tota uia caligatorum quoque militum obuios exosculans perque stabula ac deuersoria mulionibus ac uiatoribus praeter modum comis, ut mane singulos iamne iantassent sciscitaretur seque fecisse ructu quoque ostenderet.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Vitellius, 7장 3:2)
indigestus cibus ructusque convulsus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 7:15)
Ista linunt dentes iantacula, sed nihil obstant, Extremo ructus cum redit a barathro.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXXXVII2)
sed illi etiam crepitus aiunt aeque liberos ac ructus esse oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 22 5:6)
Ad amicitiam fert illum nulla utilitas sua, sed naturalis inritatio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 9 17:4)
Quam foedi itaque pestilentesque ructus sunt, quantum fastidium sui exhalantibus crapulam veterem !
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 25:9)
Invenio qui dicant inesse naturalem quandam irritationem animis commutandi sedes et transferendi domicilia;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 32:1)
Nam si quis pallorem et lacrimas procidentis et irritationem umeris obsceni altumve suspirium et oculos subito acriores aut quid his simile indicium adfectus animique signum putat, fallitur nec intellegit corporis hos esse pulsus.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 16:1)
et irritatio quidem animorum ea prima fuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 153:2)
Suavis ructus mihi est.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 5, scene 233)

SEARCH

MENU NAVIGATION